Laat mensen met zware beroepen na 45 jaar afzwaaien

“Heerlijk hoog en droog zitten”. Het is een gevleugelde Nederlandse uitspraak en wel eentje met een positieve connotatie. Maar tijden veranderen en na de droogte van de vorige Nederlandse zomer – in combinatie met berichten over andere plekken in de wereld waar de regen uitbleef – zijn we ons bewuster van het gevaar: droog zitten is niet per definitie heerlijk. Vorig jaar was de toevoer van grondstoffen een probleem voor de bouw: bij extreem lage waterstand kan er immers minder per binnenvaart worden vervoerd. Knap lastig als je afhankelijk bent van toevoer uit Duitsland via het water! En natuurlijk waren er in tal van andere sectoren ook nijpende verhalen te horen als gevolg van het gebrek aan regen.

De eerste geluiden deze zomer waren dan ook vooral waarschuwingen. Experts lieten weten dat de tekorten van vorig jaar nog lang niet waren opgelost. Zuinig zijn met water is het devies. En dus verwelkomt intussen zelfs een absolute zonaanbidder als ik ieder fris zomers buitje met een glimlach en opluchting. Of we in de bouw, afbouw en infra ook opgelucht kunnen glimlachen naar aanleiding van de nieuwe afspraken over pensioenen moet nog even worden bezien…

Uitwerking voor zware beroepen

Veel in het Pensioenakkoord moet nog worden uitgewerkt. Met name waar het gaat om de zware beroepen is op dit moment onduidelijk wat het antwoord van de politiek wordt. AFNL-NOA vroeg een paar dagen na het nieuws over het Pensioenakkoord dan ook nadrukkelijk aandacht voor de positie van werknemers in het mkb die zwaar werk doen. We maakten een video, die met een uitgebreide brief met onze standpunten naar onder meer politiek Den Haag is gestuurd. De Tweede Kamer heeft laten weten onze inbreng bij een volgend debat over pensioenen te zullen betrekken.

Een helpende hand
Onze brancheverenigingen laten er geen misverstand over bestaan: het probleem van de zware beroepen in de bouw is niet een probleem van onze sector alleen. Wij kunnen dit vraagstuk niet alleen oplossen en hebben dus de overheid nodig om de helpende hand toe te steken. En laten we wel wezen: zo’n helpende hand zou ook niet meer dan eerlijk zijn. Onze werknemers beginnen al op heel jonge leeftijd met werken en dragen dus veel jonger dan gemiddeld bij aan de schatkist. Bovendien investeert de samenleving in hen een veel lager bedrag aan opleidings- en studiekosten dan voor mensen die doorleren. Zulke investeringen mogen tegen het einde van hun loopbaan best alsnog worden gedaan: per slot profiteert de hele samenleving van het harde werk van onze vaklui.

Onze boodschap is helder

We houden de ontwikkelingen op dit vlak nauwlettend in de gaten en zullen ervoor zorgen dat de beleidsmakers in Den Haag niet vergeten wat onze boodschap is: gun mensen met zware beroepen een gezond einde van hun werkzame leven, voorkom uitval en laat hen na 45 dienstjaren afzwaaien!

Dan kunnen ze daarna van hun welverdiende rust genieten onder een parasolletje. Of onder een paraplu natuurlijk, dat is ons om het even.

Sharon Gesthuizen
Voorzitter Stichting AFNL-NOA